Written By: CieloAmethyst
Oct. 26, 2016
This isn’t an adjective but a feeling I felt once again. For
the whole day, you have been so busy and your mind was filled with so many
things. But at the end of the day, teka lang… Bakit ganito? Bakit parang may
kulang? Bakit parang may nawawala?
Anong nangyayari? Bakit ko nararamdaman ito?
May namimiss ba ako?
Sino?
Bakit?
Anong dahilan?
Katulad ng Microsoft word na may kumukurap-kurap na cursor
at walang kahit isang titik na nakatipa, mapapaisip ka nalang ng, Bakit walang
laman?
So many things are filling your head over and over, but why
is the heart feeling so empty?
What should we do now?
Hahayaan nalang ba na lumipas ang hungkag na damdamin at
babalewalain na lamang?
O hahanapin ang kasagutan sa pupuno ng pagkulalang na ito?
Ano ba ang dapat gawin?
O mas tamang sabihin na, ano ba talaga ang tunay na
makapagpapasaya sa akin?
Ano ba talaga ang kulang?
Siya ba na magsasabing mahal niya ako at sasagot naman ako na mahal ko rin siya?
Siguro nga nakakapagod lang talaga ang maghintay sa tamang
tao, sa tamang panahon at pagkakataon. Lalo na kung wala kang ideya kung kalian
ba talaga mangyayari iyon, saan at sino.
Nakakamiss ang maramdaman na may naghihintay sa’yong makauwi
ng ligtas bukod sa pamilya mo pagkatapos ng isang araw na nakakapagod na
pagtatrabaho.
Nakakainip na ba? Oo. Sobra.
Masyado ka ngang abala sa maraming bagay pero alam mo sa
sarili mo na handa mong itapon lahat ng iyon at maglaan ng oras para sa kanya.
Hanggang kalian ka maghihintay.
Hanggang kalian tayo maghihintay sa tamang tao na sobrang
tagal dumating?
Sana ang feeling empty ngayon, maging feeling full na sa
susunod.
DIWATA,
No comments:
Post a Comment