Ikalawa

Sinubukan pero baka hanggang dito na lang.

Kinaya pero baka ang pagsuko’y kinakailangan.

Nagmahal ulit pero baka kailangan nang tigilan.

Inakalang ikaw talaga ang nakalaan

Pero baka pinapamukha na ng tadhana

Na hindi naman pala talaga.

Sumugal sa ikalawang pagkakataon.

Tayo ba talaga ang pinagbuklod ng tamang panahon?

Saan nga ba tutungo ang pusong muling nasasaktan?

Susuko na ba o patuloy na lalaban?

Kapos

Ikaw.

Ikaw ang kabanata na walang wakas

Nahulog, Nabitin, naiwan sa ere nang wagas 

Ang daming tanong na lipas 

Lumamig, Lumisan nang walang bakas

Bakit?

Bakit nawala, bakit naglaho?

Saan na nga ba ang "tayo"?

Alaala ang natira sa puso

Pati na rin pait at pagkapaso

Sino?

Sino ba talaga ang nawala?

Ako ba talaga ang may sala?

O ikaw na mag-isang nagpasya

Maglaho bigla tinalo pa ang bula

Ako.

Naiwan, nagalit, nalungkot, naguluhan

Bumangon, naghilom, natauhan

Muling naniwala, nagtiwala, sumaya

Dito sa mundong akin na ikaw ay wala

Wakas.

Hindi man natapos nang maayos

At ang pagsasama ay kinapos

Wala mang matinong wakas ang kwento natin 

Salamat pa rin sa tadhanang nagbiro sa'tin.

The Unfinished Business

You pushed my swing so I could fly high

I was happy then above the sky

But when I looked behind you were gone

All traces of you, I found none.

Unknown reasons haunted me

While being up then fell hard on the sea 

It was painful, clueless, hopeless

 Afterwards, became a total mess.

Luckily, was able to lift up again

Chinned up and ready to begin

New life's chapter is unfolding

Hey, past! I'm totally leaving and living

You may be my unfinished story

And a vague episode to see

But my heart brought back life's beauty

And to see you doing well, I'll be good (with all honesty).

Sanayan Lang ‘Yan

Ano bang bago sa muling magluluksa ang pusong muli na namang namatay?

Ano bang bago para sa akin, ang muling madurog ang pusong umasa na tuluyan nang liligaya?

Hindi ka pa ba tapos lumuha?

Hungkag na pakiramdam.

Lutang, nakatulala sa kawalan.

Nakangiti sa labas pero sa loob ay may malalim na dinaramdam.

Masakit, mapait, mahirap, hindi na naman alam ang gagawin.

Heto na naman tayo, may madilim na ulap muli sa paligid.

Pero sa bandang huli…kakayanin!

Bakit nga ba hindi tayo natututo?

Bakit nga ba hindi tayo nadadala?

Bakit ba hinahayaan pa rin natin ang mga sarili natin na masaktan kahit na napagdaanan naman na natin yon?

Nagmahal, nasaktan, natuto, bumangon, Magmamahal ulit, muling sasaya,pero sa kalaunan ay masasaktan din ulit.

Ang tanga lang talaga ng mundo!

Hindi pala, kundi ng mga taong nakatira dito.

Hanggang kailan tayo dapat masaktan?

Hanggang sa patuloy tayong nagmamahal?

Eh di mas mabuti pang huwag nalang magmahal ulit.

Kailanman ay hindi mauubos ang mga salitang pwedeng bigkasin na tutumbas sa lahat ng nararamdaman natin.

Patuloy na magmamahal, patuloy na masasaktan, patuloy na babangon para mabuhay.

Sanayan lang ‘yan.

Kung nasasaktan man tayo ngayon, pasasaan ba’t gaya ng dati ay muli rin naman tayong sasaya, mawawala ang pait at muling aasa sa isang panibagong buhay at bukas na naghihintay.

Masakit man ngayon, pero….sanayan lang yan.

Katulad ng dati…kakayanin!

Mga Bagay na Hindi Kayang Sabihin

Ikaw ang kahapon na pilit kinakalimutan pero ikaw rin ang nakaraan na paulit-ulit binabalikan.

Maraming tanong na walang sagot ang naiwan, maraming galit ang nanaig, maraming pait siguro ay nanatili.

Akala kasi noon na ikaw ang itinadhana at ikaw na talaga ang inilaan.

Pero guni-guni lang pala at hindi naman pala talaga, dahil iba naman pala talaga ang hinahangad ng puso mong mailap, naduwag at umatras sa sugal ng pag-ibig. 

Natakot ka nang walang sapat na basehan.

Nabahag ang buntot matapos paniwalain ang pusong nangarap na mapabuklod sa'yo.

Nang-iwan ka sa kawalan, nangapa ako sa kadiliman, nanaig ang pagiging talunan, parang naging baliw sa daan, paulit-ulit na binibigkas ang lahat ng bagay na patungkol sa'yo, patungkol sa katangahan, patungkol sa pagkagalit sa mundong punong-puno ng mga duwag at manlolokong kagaya mo.

Sinisi pa ang sarili baka kasi nasa akin naman talaga ang mali. Ngunit hindi pa rin eh. Bakit hindi mo sinabi? Baka sakaling naitama at nabigyan ng linaw ang lahat ng agam-agam. Baka sakali rin na nagkaroon ng linaw ang lahat ng pinakamalabo pa sa malabong mga sapantaha mo.

Huli na ang lahat nang malaman ang tunay na dahilan. Nakakagag* lang din dahil nagawan sana ng paraan. Hindi ka soloista. Hindi ka isla. Nandito sana ako para may makasama kang lumutas ng mga problemang sarili mo lang naman ang gumagawa.

Ang simple lang kasi sana ng buhay, pinapakomplika lang natin. 

Pero wala na, tapos na, huli na para magsisihan pa.

Magkaayos man sa dulo, pagkakaibigan nalang ang mailalaan para sa'yo. Hindi madali pero susubukan. Burahin ang lahat ng pait at maging masaya na lamang.

Marami pa sana akong gustong sabihin pero kagaya nga ng naging kwento natin, hanggang dito na lang.