Pages

Tuesday, December 27, 2016

"NO"


Written by: CieloAmethyst
Dec. 27, 2016



An open letter to the guy who thought that there’s a chance between us…

_____________________________________________________


NO.

I’m sorry if this is my answer. I just feel and I already thought a million of times that it is not “Yes” and would never be. I have a lot of issues and reasons why I ended with this decision but let’s make it short and simple.

I can’t imagine my life being with you forever. I can’t see myself walking down the aisle and it’s you waiting for me there at the end with your best bud.  Growing old with you and having a family of our own, I just can’t foresee it.

I considered a lot of things and there are so many differences between us stating a clear proof that we’re not gonna make it right in the long run. We will just be wasting each other’s time being together then eventually will come to its end.

Sorry for being too futuristic and guarding my heart over protectively. Time and past experiences mold me into this.

When my heart got broken, I set up my standards too high that I was too afraid to fall again for the wrong one. Again, I’m sorry if for me, you didn’t meet those tick boxes and considered you as not the right one.

I tried to get along well with you. I swear that I tried to like you and go on with the flow. But I guess I really must go on the opposite side.

I stepped down to meet you half way but my mind reminded me that I must not and my heart told me that I wasn’t ready yet to gamble her fragileness again.

You’re a great guy! If not then I shouldn’t talked and hang out with you from the beginning. But the famous zone nowadays is really our boundary – you know the F-zone, as in “Friend’s zone”.

Pardon me for realizing this late but I guess it just came right in time. Sorry for letting you waste your time with me. Sorry for letting you feel that there’s a thin chance for you and me.

I really tried but I guess there wasn’t really a must-try-shot for us.

I wish you happiness and I know you will find her soon – the right one for you, as I will find mine too.

Thank you for everything…friend.

Sa Muling Pagpikit

“Sa Muling Pagpikit”
Isinulat ni: CieloAmethyst
Dec. 22, 2016
 
Katulad ng mga lumipas na gabi ay muli na naman kitang napanaginipan. Dinalaw mo na naman ang mahimbing kong pagkakatulog.

Masaya tayo sa panaginip ko. Na para bang muli na naman tayong nagsisimula ng isang panibagong yugto sa ating buhay nang magkasama at nagmamahalan.
Masaya ka. Masaya rin ako. Puno ng pag-ibig ang paligid. Kapwa nasasabik ang isa’t isa na muling magkasama at aalis ng bahay upang kumain sa labas. Katulad ng dati – ng dati nating ginagawa at nakasanayan na sa mahabang panahon.

Pero bakit?
Bakit? Bakit may ganoong eksena?
Bakit sa panaginip ko ay mahal mo pa ako, at ganoon din ako sa’yo. 

Ayokong umasa na kaya kita napanaginipan ay dahil sa naaalala mo ako at nais mo akong makita gaya nang sabi-sabi ng iba.

Hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong maramdaman. Pwede ba akong matuwa? Dahil kahit man lang sa panaginip ay muli kitang nakita, nakausap, nakasama, nayakap, nahalikan. Hindi ako sigurado. Hindi ako sigurado kung ano ang tunay kong mararamdaman.

Kumusta ka na ba? Buhay ka pa ba?
Masaya ka ba ngayon sa buhay mo? 
Sa totoo lang kung ako ang tatanungin mo ay medyo may kalungkutan akong nadarama dahil gusto kita makita at makumusta. Wala na kasi akong balita tungkol sa'yo.

Pero parang ayoko rin naman na makausap o makita ka man lang dahil natatakot ako na baka kapag nagkita tayo- nang hindi na sa panaginip kundi sa totoong buhay na ay muli kong maramdaman lahat ng sakit na dinulot mo sa akin noon. 

Nakakatakot. 

At mas higit na nakakapangamba na baka muli ring bumalik lahat ng nararamdaman ko noon para sa'yo na nahirapan ako sa pagtataboy at naglaan ako ng maraming oras, araw at buwan para maisakatuparan ang bagay na iyon.

Sa kabila ng lahat, sana ay ayos ka lang. At kung ako naman ang tatanungin mo, ayos lang ako nang wala ka. Hinihiling ko rin na sana ay nakokontrol ko ang aking panaginip at napipili ang mga tao at eksenang maaari kong makasama doon. 
Pero hindi. Alam ko namang imposible ang bagay na iyon. 

Pero sana, sana lang talaga, sa muli kong pagpikit ay hindi na kita mahalin pa.  

Thursday, December 22, 2016

Dama Kita

Mornight Thoughts
12/22/2016
Written by: CieloAmethyst



Gusto kitang kausapin, kumustahin, maka-kwentuhan.
Pakiramdam ko kasi may pinagdadaanan ka.
Pero may karapatan pa ba akong damayan ka at ibahagi mo sa akin ang bigat ng kalooban na iyong nadarama?
Sino ba ako? Isa na lamang akong hamak na bahagi ng iyong kahapon, hindi ba?
Pero bakit hindi natin gawing ngayon at bukas ang nakaraan?
Baka pwede naman tayong maging magkaibigan?

Sa totoo lang, madalas kong maalala ang ating mga puyatan, kwentuhan, dramahan at tawanan.
May kwenta man o wala ang pinaguusapan natin ay masaya naman.
Pero pwede pa bang ibalik ang mga iyon?
Gayong tinuldukan na natin ang lahat ng nasa ating pagitan?

Kumusta ka na? Ayos ka lang ba?
Mukha kasing hindi.
Pero anuman yang pinagdaraanan mo, alam kong kakayanin mo.
Malakas ka at kaagapay mo Siya.
Minsan kitang naging sandigan noon at nakatitiyak ako na malalampasan mo rin iyan.
Tandaan mo lang na huwag mo masyadong tambayan iyan at umalis ka kaagad. 
Alam mo naman na kaligayahan mo ang lagi kong hangad.

Sana sa pamamagitan ng sulating ito 
Ay makarating sa'yo na nandito lang ako.
Handa akong makinig kung may sasabihin ka.
At handa rin akong maging kaibigan mo ha.

Wala man akong lakas ng loob na lapitan ka 
Para tanungin kung ano ba ang 'yong problema
Dadamayan kita kung kinakailangan mo ng kausap
At magsisilbi akong mahusay na tagapakinig sa iyong harap.

Iyon lang naman ang nais kong iparating.
Sana ang mensaheng ito ay dalhin sa'yo ng hangin.
Maging ayos ka lang sana palagi at maligaya
Ay ayos na rin ako at napatawad na rin naman kita. 

Kaibigan...


~Cie, 122216, 0330am

Wednesday, December 21, 2016

Kailan Nga Ba?

Dear Future Love, Kailan Ka Ba Darating?
Isinulat ni CieloAmethyst
Dec. 21, 2016

Hindi naman sa naiinip na ako. Hindi rin naman sa nawawalan na ako ng pag-asa. Gusto ko lang talaga magtanong kung kailan nga ba ang tamang panahon para sa ating dalawa.
Naniniwala ako na makikilala rin kita para makasama habambuhay iyon nga lang ay hindi ko alam kung kailan ang eksaktong petsa kung kailan mangyayari iyon.
Maaaring kilala na kita ngayon pero hindi ko pa alam o hindi pa natin alam dalawa na tayo na pala ang tunay na nakatadhana para sa isa’t isa. Gayunpaman, masaya pa rin ako na hindi pa natin alam ang bagay na iyon dahil sa ngayon ay marami pa akong oras at pagkakataon para mahalin ang sarili ko, gawin ang mga bagay na gustong-gusto kong gawin at mapuntahan ang mga lugar na gustong-gusto kong puntahan. Hindi pa man tayo magkasama ngayon, kapag dumating na ang ang araw na pinakahihintay natin pareho ay marami akong ikikwento sa’yo.  

Nanaisin kong gawin ulit ang mga bagay na gustong-gusto kong gawin kasama ka, at puntahan muli ang mga lugar na nais kong puntahan nang kapiling ka.

At magiging ganun din naman ako sa’yo. Sasamahan kita at sasakyan ang mga trip mo sa buhay.
Nasasabik na akong makilala ka. Gusto na kitang makausap, makakwentuhan, mayakap, mahalikan, lumakad patungo sa altar nang magkasama, tumira sa iisang bahay, bumuo ng pamilya at tumupad ng mga pangarap nating dalawa.

Konting tiyaga lang, Mahal. Malapit na iyon.
Habang hinihintay kita ngayon, marahil ay nag-iisip ka rin sa kawalan at hinihintay mo rin ang pagdating ko sa buhay mo. 
Kapit lang, Mahal. Malapit na iyon.




Cie~ 

Tuesday, December 20, 2016

A Bitter Poem

A friend of mine messaged me out of nowhere asking me how to move on. 
I don't know what's the standard process but for me, writing is my first weapon. 

Dear friend, this poem is for you. 
Cielo will always be here for you. Kape tayo soon!



"A Bitter Poem"
Written by: CieloAmethyst 
December 20, 2016

I can forgive but I can never forget
Meeting you will always be a regret
I should have stop believing from the start
That you and I will never be apart

I can really hate you to death but I chose not to
Because it wont just do anything good for me and you
I just have to let go of everything including you
Everything between love and hate, everything between me and you

The whole of you will always be my greatest mistake
Liking you will always be the worst decision that I make
I may still love you until now but I really swear
It's all gonna be gone and loose in the air.

I am hating you now so much to death
Maybe because I still linger to your breathe 
You're still the content of this broken heart
This heart of mine that you chose to tear apart

I will be fine soon, I promise
All the pain I feel will be at finally at eased
I can forgive but I can never forget
So I will be able to guard this foolish heart.


I love you but I need to stop now...

Wednesday, December 7, 2016

"Sa Pag-iisa, Natagpuan ang Sarili"


Written by: CieloAmethyst
November2016
(Late post, I know right 😄 )



Napagdedisyunan ang lumakad na naman nang mag-isa 
Magtungo sa lugar na kailanman ay hindi pa nararating ng makakating mga paa na sobrang gala.
Ano nga kaya ang aking mga napapala 
Sa paggaggala, pagbabyahe at pagmumuni-muni, mga bagay na 
nakasanayan kong gawin na?

Mga bagay na nakasanayan ko nang gawin nang mag-isa. Ako na talaga! Oo, mag-isa talaga. Oo, mag-isa talaga ako.
Heto na naman nga ako eh, nasa tabing dagat at tinatanaw ang malawak na karagatan
Mga lugar na kagaya nito na itinuturing kong paraiso at naiisip takbuhan kapag nais munang lumayo.
Lumayo saan?
Lumayo mula sa magulong mundo na araw-araw akong pinapagod, pinapahirapan at nililiyo.

Bakit ko nga ba ginagawa ang bagay na ito? 
Ang mag-ala Dora nang mag-isa na tumutuklas sa kabilang panig at kagandahang mayroon ang sanlibutan.
Ano nga ba ang napapala  sa pagmamatapang na aktibidades na ito?

Simple lang naman ang kasagutan, mga kaibigan. 
Sa paglalayag nang mag-isa, ang sarili ay natatagpuan at natatamo ang hindi maipaliwanag na kaligayahan. 
Maniwala ka! Merong kasiyahan sa pag-iisa.
You just have to feel it within your inner self!
Sabi ng iba, malungkot raw ang bumibyahe nang mag-isa. 
At mas masaya pa rin kapag kasama ang tropa, kapamilya o lalo na ang jowa. 
Masaya naman talaga yon at hindi ako magpapakaipokrita para sabihing hindi sya nakakadulot ng ligaya.
Pero para sa tulad ko na isang soloista, 
iba pa rin kasi ang saya kapag nararanasan mong tuklasin na ang buhay ay masaya rin pala kahit na single ka. 

Oo nga at wala kang mapagsasayangan ng laway at hahayaan na lamang na mapanis ito,
Wala ka ring makakachokaran tungkol sa mga bagay-bagay may kwenta man o wala
Pero pwede at masaya rin namang makakikilala ng mga bagong tao
Sa simula, gitna at katapusan ng paglalakbay mo ay nasayo pa rin naman ang pagpapasya
Kung trip mong mag-ala-Miss o Mister Congeniality o mas pipiliin mo na lamang ang magpaka-loner talaga. Eh bahala ka na.
It's your life! Do what you want!

Kung hihingiin mo ang payo ko, ayos lang din kung hindi, pero ipapayo ko na rin.
Subukan mong kahit isang beses man lang sa isang taon 
Ang lumabas mula sa komportable mong kahon. In English, comfort zone. 
Naniniwala kasi ako sa kasabihan na ang buhay ay nagsisimula,
 sa hangganan ng lugar kung saan sa pakiramdam mo ay palaging ligtas ka.

Noon, ayokong tumakas pero nang masaktan ay marami akong natutunan. 
Mag bagay na natuklasan tungkol sa sarili ay marami pala.
Kaya ko palang maging matapang, lumaban sa hamon ng buhay at marami pang magagawa.
Na ang pag-ikot ng mundo ay hindi lamang nagmumula sa isang tao o sa sarili mo lang, kundi marami pa!
Ngayon ay alam na at sana ay alam n o malaman mo na rin, sana lang talaga.

That there's more to life than hatred, shits, heartbreaks, stresses at kung anu-ano pa!
 
Kaya heto ako, isa sa mga magpapatunay na minsan sa buhay natin ay kailangang maranasan rin natin ang humayo nang mag-isa at magpakasaya.

Dahil marami kang mapagtatanto, hindi lang tungkol sa sarili mo kundi sa lawak at sobrang kagandahan ng mundong ginagawalan mo.

Ako nga pala si Cielo.
Nagmahal, nasaktan, nadapa, bumangon, nagmatapang,

At natutong maging masaya nang walang ibang inaasahan para madama iyon kundi ang sarili lamang.

Hindi ko rin naman ikakaila na iba pa rin ang dulot na saya kapag may kasama ka sa mga pagkakataong gaya nito, sa mga lugar na gaya nito- tulad ng iba, tulad nila,
Lalo na kung yung kasama mo ay mahal mo at mas mahal ka niya. 

Pero sa ngayon, habang wala pa siya,  habang wala pa sila, matuto tayong maging masaya at maging panatag sa Kanya.

He knows His job and it will always be well done. :)

Parang itlog lang. Pag may tiyaga, may nilaga- hehe.


~Cie, the alone slash soloist sometimes third wheel but never lonely traveler

Ang Hindi Ko Inakala

Disclaimer ulit: I need to write this poem para i-absorb ng buong diwa ko ang karakter ng bidang babae na isinusulat ko ngayon. 

'Yon lang! 😄
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 "Ang Hindi Ko Inakala"
Isinulat ni: CieloAmethyst
Dec.5,2016





May mga tao na sadyang pinagtagpo 
Para lamang dumating sa puntong magkakalayo
Akala mo pang-Koreanobela ang kwento
Iyon pala ay pang Flash Fiction lang ang pagkakabuo.

Sinadya ang tadhana na hanapin ka
Kausapin, kilalanin at gawing mahalaga
Sa buhay ko ay isinali ang isang taong tulad mo
Pero mali yata ang naging desisyon ko.

Umasa pa ang gaga na ikaw na talaga 
Ang para sa akin na siyang itinakda
Pero mali pala ako ng sapantaha
Katulad ka rin ng iba, di ko inakala

Sinubukan kang papasukin sa damdamin
 Kalaunan ay tinanggap at minahal nang lihim
Naging tanga na naman pala
Nagkamali na naman kasi ng inakala!

Pero natuto na at hindi na aasa pa
Na mayroong happy ending ang kwento nating dalawa
Mananatili na lamang na kasaysayan at alaala
Ang lahat ng nasa pagitan nating dalawa.

~Cie,2016
  

Monday, December 5, 2016

Ang Hindi Ko Hinanap

Disclaimer: 

Hindi akin ang tulang ito at wala rin naman akong balak angkinin kahit pa nga na sabihin nating ginawa niya raw ito para sa akin.

Abala ako kanina habang tumitingin sa mga luma kong word files at nakita ko ito kaya naalala ko siya. 

Maraming salamat! 

~Cie



Ang Hindi ko Hinanap
Isinulat ni: JB
 
May mga tao na
Sadyang pinagtagpo
Parang pelikula,
Pang-FAMAS ang kwento.
 
Sa mga lugar na
‘di mo inakala,
Sa mga oras na
hindi sinasadya.
 
Aamin na ako.
‘di kita hinanap.
Pinagkita tayo.
Tadhana’y sumulyap.
 
Simula ng araw
Na mangyari iyon,
Nasabi ko na lang,
“tinamaan ako”.
 
Akalain mo ba?
Tagos sa damdamin,
Ang ngiti at sayang
Dulot mo sa akin.
 
Isa kang biyaya
Na ‘di inasahan,
Kaya habambuhay
Pakaiingatan.
 
November 30, 2015
 - It's been a year. 😊
   

Thursday, November 24, 2016

The Heart of A Wandergurl




   Let me tell you a short story. 


Last 2010, I started my journey as a mountaineer. 
With the college barkada, we will climb for hours, rest for a bit, climb again and night out on the summit. 
We always do this once a year and we just go to that same place.

But last year- 2015, my journey has changed. 
That once a year trip became almost once a month, sometimes every week, with different people, old friends and new ones. 

Mountains, rivers, falls, forests and trails became my weekend and holiday escapades. 
And it makes me feel so strong, so brave, so healthy and it taught me to never give up. 

I can rest but can never quit. 

I might get hurt, I might be in danger, I might get lost but it's alright. 

Life is long-time adventure and forever it will be. 



Pictures in here are somehow so important to me simply because that was the start of me having a new pathway for my journey as wandergurl. 

Photos taken at Mount Batulao last August 2015. 



alainemontemayor.blogspot.com

Thursday, September 15, 2016

Paano Malalaman?


PAANO NGA BA?
Isinulat ni: CieloAmethyst 
Sept.15, 2016



Paano ko daw malalaman kung yung taong darating sa buhay ko ay si Orange Man na?

This is the question I've got when we played "truth or truth". 
Yeah, walang consequences, tanong lang lahat! 

So ano ang isinagot ko? 

Simple pero kumplikado. 

Ang gulo, ano po?

Ito lang naman ang naging sagot ko: Siguro kapag na-meet niya lahat ng standards na hinahanap ko. 

Oo, yan lang.


Nakakatakot.


 Baka kasi kapag dumating na pala siya at hindi niya iyon na-meet ay palampasin ko lang siya. Eh 'di, sayang.

Pero paano kung itapon ko ang standards na itinalaga ko para pala sa maling tao? Baka kasi akalain ko na siya na pala, pero katulad ng iba, dadaan lang din pala siya sa buhay ko, tatambay saglit pero tuluyan ding aalis. 

Nakakakaba.

 Hindi ko alam kung sino ba talaga. Kung dapat bang sundin ang sigaw ng puso o makikinig sa idinidikta ng isip.

Nakakatanga. 

Hindi ko alam kung saan ako lulugar. Kung paano ko nga ba talaga malalaman na siya na pala si Orange Man. Patuloy ba akong magmamatapang at hindi babaliin ang itinakda kong ideya para sa lalaking mamahalin?
O muling magtatanga-tangahan sa ngalan ng pag-ibig?
Paano pala kung na-meet niya lahat ng standards na gusto ko pero hindi pa rin pala siya ang itinakda para sa akin?

Back to zero na naman ang peg ko. 

Hayyy. 
Napakakumplikado talaga ng pag-ibig. 

Nakakalito, nakakatanga, nakakagaga, nakakasira ng ulo.

Kailangan ko nalang siguro magtiwala sa itinadhana para sa akin at kusa ko na lamang mararamdaman iyon. 

Si God na ang bahala sa akin tutal malakas naman ako sa Kanya.  :)

Hashtag look up. 



P.s. Kung bakit iyan ang larawan? 
Diyan kasi namin nilaro ng mga kaibigan ko ang "Truth or Truth".
Oo, diyan nila ako tinanong. 

Payaran Falls
Mascap, Rodriguez, Rizal

Wednesday, September 14, 2016

A Mythical Dream

DIWATA.




Since I was young, this is what I really wanted to be. Weird it is but is true.

You have powers that came from nature, from trees, from flowers, from earth, water, air. 

They say there are bad fairies, the ones who stole and kill mortal men. 
The one who got her heart broken so she always come for revenge. 
The one who plays and make lost those who wanders in the forest.
I can't blame these beliefs.
There are reasons why some turned out to be bad. 


But If I were given the chance, I would choose to be the kind of a life size pixie who wears a long and orange gown, has a flower crown, have colorful wings so I can fly, has a bright face, long and wavy hair, and smile is plastered on the pink lips.

Will never harm anyone and will have the power to protect all I love even if it will cause me pain. 

Revenge will never be my thing.

Even though my heart will be broken because of mortal one's doing, I will still go on with my life, do my duties and responsibilities, and learn to love again. 

To forgive and to give another chance may be a hard thing to do, but at least I will try. 
Because I'm not God. 

I'm just a fairy. 

...At least by heart.


"A Mythical Dream"
Written by: CieloAmethyst 
@diwatangcielo 
Sept.14,2016

PIKIT

 Pikit. 
Isinulat ni CieloAmethyst 
Sept.14, 2016



Sa pagpikit ng aking ng mga mata, ikaw ang nakita. 
Nagulat, nalungkot, sumaya at marami pa!
Muli mo na naman akong dinalaw sa aking panaginip. 
Lahat nang nadarama ay muling nanumbalik. 

Namimiss na naman ba kita o wala lang? 
At trip mo lang pumasok sa aking balintataw na walang muwang.
Malinaw ang mga kaganapan sa panaginip ko.
Nandun ka, nandun ako, nandun tayo. 

Ang suot mo pa ngang damit ay ang damit sa larawan na huli kitang nakita.
Para akong tanga na kinabahan pero natutuwa. 
Shet! ang gulo ng feelings ko, para talaga akong ewan.
Nagpapanic, gusto kang makasama, makausap pero gusto ring iwasan.

Ang labo ko, ang saya!

Labu-labo man ang nadarama ko at para bang sasabog ang dibdib ko.
Sobrang linaw naman nang mga pangyayari sa panaginip ko.
Nagkita tayo nang mata sa mata at puso sa puso.
Para akong hindi nananaginip, parang totoo lang ang lahat ng ito. 

Nakakagago.


Tumakbo raw ako palayo sa'yo dahil napapangitan ako sa aking sariling itsura.
Kinailangan munang magsuklay at medyo magmaganda.
Tumawag ang pinsan mo para sabihing nakaalis na daw kayo at sumunod nalang daw ako. 
Ang gamit ko pang telepono ay ang telepono mo! 

Bad trip talaga!

Sinubukan kong sumunod pero hindi ko na kayo makita. 
Nawala kayo nang parang bula at ako'y nagising na.
Maliwanag na ang paligid, umaga na pala. 
Tapos na rin ang kahibangan, sa mismong pagdilat ng mga mata.

Sabi nila kapag napanaginipan mo raw ang isang tao,
Ay gusto ka raw nitong makita sa totoo. 
Maniniwala ba ako at aasa sa chismis na iyon?
O hahayaan nalang na lumipas ang panahon at mag-move on? 

Sabi pa nila na kapag colored daw ang panaginip mo ay magkakatotoo iyon.
Pero kapag black and white ay never mangyayari yon.
Ano kayang basehan ng mga kwentong barbero na iyon?
Mas pipiliin ko nalang talaga ang mag-move on. 

Mag-move on mula sa walang kwentang panaginip at muling umidlip.
Maaga pa naman, may oras pa para muling pumikit.
At sa muling pagpikit ay kakalimutan ka na. 
Katulad nang ginawa mong paglimot sa pagmamahalan nating dalawa. 





Kumusta ka na? 
Hindi ako magaling na stalker dahil hindi kita makita. 


Thursday, September 8, 2016

MAG-ISA NA NAMAN

 Paano na nga ba ulit?

CieloAmethyst 
Sept.8, 2016 



Nakalimutan ko na ang pakiramdam nang may kasabay kumain na isang espesyal na tao sa buhay. 

Paano na nga ba ulit iyon?

Gaano na nga ba kasaya ulit iyon? 

Mukhang napapadalas na kasi ang paglabas ko nang mag-isa. At nasasanay na akong maging masaya nang mag-isa.

Ganito rin ba kaya kasaya kapag may kasama kang tao na mahal na mahal mo?

Masaya naman kasi ang mag-isa. Mas masaya ba kapag may kasama?


Hundi ko alam. Hindi rin ako sigurado. Pero baka sakaling mas masaya. 

Gusto mo ba akong samahan?



NOT ANYMORE

REGRETS NO MORE
CieloAmethyst 
Sept. 8, 2016


I don't consider myself as a broken-hearted girl anymore but instead as a hopeful girl that someday all the hurts I've felt are worthy.

I will finally realized and understand why every pain happened and why every sadness I have to go and feel through passed on my life. 

Everything will be cleared and will remain in the past. 
That depression which almost killed me will finally come to an end and happiness will just have to fill my heart for all the time. 

Forever is a big word that has gone through many debates between bitter and happy people. 
And I may say that forever there is. 
Forever change. Forever love. Forever life. Forever God. 

We only live once. We don't have to waste it. Let's have a happy life. Whatever circumstances we are going through right now, everything will come to an end, everything will change, either for the worse or for the better. 
Let's just choose the latter. 

I always hate Regrets. 
Because when we come to think of it, if we will always be full of regrets in our life, we won't be able to move on, move forward, move farther, fly higher. 
When I stop having regrets, I finally learned to let go and started moving on. And for the best, I become happy once again. 

NAGMAHAL, NASAKTAN, NAGPALAYA, NAGMOVE-ON, NAGING MASAYA ULIT. 

cieloamethyst.blogspot.com


Thursday, August 25, 2016

Ang Ramen....Bow.

  

Ang Hugot sa Ramen 
August 23, 2016




Dear Future Love,

Heto na naman ako at mag-isang lumalafang sa isang restaurant kung saan nagbebenta sila ng ramen. 

Nadagdagan na naman ang utang mo sa akin. Ito ang mga utang na pagkakataon na dapat ay magkasama tayo at kumakain sa pandalawahang mesa ngunit sa hindi kagandahang palad ay mag-isa lang ako. 

Nadagdagan na naman ang mga malulungkot na resibo.

Nasaan ka na ba kasi? Bakit ba ang tagal mong dumating? 
Ang lamig na ng noodles na kinakain ko pero wala ka pa rin. 

Naunahan ka pang dumating ng mga kasamahan ng katapat kong mesa na na-traffic lang daw sa Cubao.

Ano na ang plano mo? Matagal ka pa rin ba? Hindi naman sa naiinip na ako. Medyo lang. At medyo nagtatanong lang.

Maanghang ang kinakain ko. Kasing anghang ng pagmamahal na maaari kong ibuhos sa sobrang init ng pag-ibig na kaya kong ialay sa'yo. Hinding- hindi mo ito makakalimutan at maiisipan na pakawalan dahil sa sobrang sarap na maaari mong madama. 

Masaya naman ako kapag kumakain sa mga restawran na gusto ko dahil nabibigyan ko ng pagkakataon ang sarili ko na makaranas ng konting ginhawa paminsan-minsan. Pero baka lang kasi mas magiging masaya ang buhay kung magkasama tayo.

At kapag nangyari yon, marami akong ikukwento sa'yo. Promise! 
Itaga mo pa sa lahat ng resibo ko.

Hintay lang talaga, Future love. Darating din ang tamang panahon nating dalawa. 


CieloAmethyst ❤️

  

Tuesday, August 23, 2016

Having a Crush: My Struggle is Real

Written by: CieloAmethyst


"Dear Kras, 

Pilit kitang hinahanapan ng mali para hindi na kita maging crush. Ayoko! Ayoko ng ganitong feeling! Kasi hindi ka Korean actor! Hindi ka rin si Aljur o si Zanjoe. O isa sa mga F4. Grabe, struggle. Ayoko talagang magka-crush sa'yo. Promise!" 

I'm 26. Uso pa ba ang crush sa edad kong ito? Siguro naman oo. Nangyayari nga sa akin ngayon eh. 
Sobrang struggle lang talaga kasi hindi ako sanay magkagusto sa isang normal na tao. Kasi nga isa akong DIWATA at siya ay isang hamak na mortal lamang. 

De, joke lang. Madaling araw na kasi kaya sinasaniban na naman ako.

What I mean about this crush thingy is yung hindi paghanga sa artista,  o sa Kpop, o boyband, o sa mga lalaking galing sa libro at anime.

As in, ito ay pagkakaroon ng gusto o paghanga sa isang tao talaga! Pangkaraniwang tao na nakakasalamuha ko. Nothing special, just ordinary. But what makes him stand out and be extraordinary?

Paano niya natunton ang Diwata level of standards ko?

Yung tangkad niya? Shet! Weakness ko talaga ang height. Hu-hu. Help! 
First basis pa lang, lubog na ako. 

Medyo bad boy image. Shet. Check ulit!
Alam mo yung mukhang matapang pero pagdating sa'yo napakagentle niya? Ganun siya!

Hindi mukhang fuckboy. Ay, check! He maybe looks bad boy pero kapag nakausap mo na, he's not and he is not definitely a fuck boy. Maniwala tayo sa woman's instinct. That's our greatest power. 
Lalo pa ako na isang self-proclaimed diwata.

Family-oriented. God-fearing. May stable job. Loves hiking and traveling. And he's into photography rin. Check na check lahat!
Huhu. Sobrang lubog na lubog na ako.

OMG! Pwede na ako magpalpitate. 

Tapos ideal age pa and according to his Facebook relationship status, he's single.
Ano ba?! Awat na. 

This can't be happening. 

Ayoko! 

Natatakot na tuloy akong mas makilala pa siya. 
Dalawa lang kasi yan eh. It's either lalo akong mahulog (that means it would be more than crush) or mawala yung 'starter pack' feelings at magtungo sa zone na paborito ng lahat. None other than, FRIENDZONE.

Based on my personal historical reports sabi ng memory bank kl, yung mga nagiging crush ko, ended up as becoming my friends kasi nakakahanap ako ng mga bagay na negative about them kaya gumugoodbye ang feelings with hidden agenda.

At higit sa lahat ng factors of becoming a 'friendzoner',  hindi nila ako type! Hahaha! 

So, yon lang. 

This blog post was just all about my  childishness foolishness some sort of crush on someone I have just got to meet recently.

Hi, Muffin! 

P.s. Kahit pala sa crush, loyal ako. As in pangmatagalan talaga. 

Kaya parang ayaw na gusto ko pa siyang makilala nang lubusan. (Ang labo ko talaga!)
Because I want to cherish this current feeling. Yung medyo kilig much every time I think about him. Hehe.
Baka kasi kapag nakilala ko pa siya, feelings will surely change. Either for the better or for the worse. 

Kasi nga walang forever.



August 23,2016 
Yes, sweldo!

The Birthday Ex

 Dear Ex,


Happy birthday! 
It is your 28th this day. 
I just wished that you may have a better life now. 

Aaminin ko bang namimiss kita? Sige na nga. 
Kumusta ka na? 
Masaya ka na ba? 
Buhay ka pa ba?
It has been 1 year, 5 months, 9 days and 2 hours since we parted ways.

I remember your last birthday celebration with me, you were so happy and grateful that time.
Sabi mo pa nga, you were lucky enough to have a partner like me. 

But changes happened and everything between us just ended. 

Sinusulatan kita ngayon hindi dahil sa umaasa pa rin ako na magkakabalikan pa tayo. 
Matagal ko nang natanggap sa puso at isip ko na hinding hindi na mangayayari 'yon. 

Sabi nila, ang pagmamahal daw sa isang tao ay hindi naman talaga nawawala. Kundi nahihigitan lang ng iba. 
Hanggang sa mamatay tayo, dala natin ang lahat ng ala-ala at pagmamahal para sa taong iyon.
Iyon nga lang, kahit pa na mahal pa natin ito, mas magiging masaya tayo nang wala sila sa buhay natin dahil may ibang mas makapagpapaligaya sa atin. 

Katulad ko. Oo mahal kita. Pero kasi mas mahal ko na ngayon ang sarili ko kaya mas masaya na ako. 

Salamat din sa'yo dahil sa mas tumaas ang standards ko. 
Kung nagmamahal man ulit ako ngayon, pipiliin ko nang makasama yung taong hihigit sa'yo. 
At alam ko rin na kaya ko siyang mahalin nang higit pa sa ginawa kong pagmamahal sa'yo. 

Dasal ko na sana ay masaya ka na rin ngayon. Sa piling man ng iba o wala ay bahala ka na. Basta masaya ka. 
At sana rin ay mas napabuti na ang buhay mo. 
I hope that when we we parted ways, you learned how to be more matured and dependent on yourself.
Sana mas naging masipag, matiyaga at dedicated ka na ngayon. 

Wait, did I just make birthday wishes for you? 
Oh, well! Happy birthday, Bheb! 

Hindi ako sigurado kung dapat ko pa bang hilingin na magkita pa tayo ulit o hindi na. 

More than that, I wish you the best. 
 

Wednesday, August 17, 2016

Ulan at Tahanan

Dear Future Love,

Heto na naman ako. Kumakain mag-isa sa labas. 
Tapos sinabayan pa ng ulan na sobrang lakas.
Haay, ang sarap na naman mag-senti at isipin ka. 
So, kelan ka nga dadating? Kelan ba talaga? 


Sa tuwing kumakain ako mag-isa at nagmumuni-muni. 
Ang nasa puso at isip ko ay ikaw lagi. 
Iniipon ko lahat ng litrato na mag-isa lang ako. 
Kasi sa susunod, ipapakita ko iyon sa'yo. 
At sa susunod ay magkasama na tayo.

Marami na akong nasulatan na likod ng mga resibo.
Habang ang nasa isip ay ikaw na kapiling ko.
Hintay-hintay lang pasasaan ba't malapit na.
Sa wakas, finally ay makakasama na rin kita. 


Tyagaan lang talaga at iniisip na lamang
Na baka na na-delay ka sa customs o baka na-traffic ka lang.
Kasabay ng paghihintay ko na tumigil na sana ang ulan
Sa susunod ay uuwi na ako sa ating "tahanan".

I love you, Orange Man. 

CieloAmethyst
Aug.17,2016



Dati Dati Dati



  "Dati Dati Dati"

Nasanay ako noon na nagpupuyat kapiling ang telepono na ang taong nasa kabilang linya ay tanging ikaw.
Kausap ka, kakwentuhan, katawanan, kadramahan, magmula gabi hanggang sa pagputok ng araw. 
Minsan namamalayan ko nalang na ang telepono ay ginagawa ko ng unan,
Gigising sa umaga, puno ng puso ang paligid, taas, baba, kaliwa at kanan.
Mga simpleng mensahe mo pero lubos na nakakapagpasaya 
Sa malamamon kong puso at naaaba ay labis-labis na ang tuwa 
Ang sa tuwi-tuwina ay lagi ko nalang nadarama
Lutang sa alapaap, oo na, sige na, ako na talaga.
Sa bawat salita na mula sayo'y pumapakawala ay aamin na ngang talaga, heto na nga.
Ang buong ikaw ay tinanggap, nagustuhan at minahal ko na nga. Oo na nga, heto na at umaamin na!
Maaari ngang abala tayo pareho sa buong araw at maghapon.
Ngunit lagi namang nagmamadali na lumipas ang araw at sa trabaho'y makaahon.
Kakausapin ka pa kasi ng puso sa puso, isip sa isip at diwa sa diwa. 
Ang hirap magmahal, nakakatakot ang sobrang tuwa, nakakakaba ang damdaming nag-uumapaw sa ligaya. 
Ang tinig mo ang palaging kumukumpleto sa araw ko. 
Makausap lang kita ay sobrang okay na okay na ako. 
Lahat ay naibabahagi ko sa iyo, at ang mga pangyayari sa buhay -buhay natin. 
Ay sabay nating tinatawanan, iniiyakan, kinakantahan, at kahit mapuyat, ang bukas ay hindi iisipin. 
Pero kasi, sadya nga yatang walang forever sabi nga nila at sabi ko. 
Lahat ng saya at koneksyon sa pagitan natin ay tuluyan nang nagbago at naglaho.
Wala na ang dating merong tayo, wala na ang 'tayo'. 
Ganun talaga. Ang lahat ay sa ala-ala nalang maitatabi.
Maaari ngang maraming panghihinayang at pagsisisi
Pero wala na talaga eh, tatlong buwan na ang lumipas, iyon na ang huli. 
Ang meron nalang ay ngayon at wala na ang dati, dati, dati.

CieloAmethyst
Aug.17,2016

Thursday, August 11, 2016

My Dearest Future Love

  Dear Future Love
Written by: CieloAmethyst
August 10, 2016

As I was sitting alone on a coffee shop,
Thinking of you I couldn't stop.
Dear future love, when will you come?
To share love with me and feel its warmth.

When can I take your gentle embraces?
And experience your sweetest kisses?
Waiting is a thing that I am used to
But until when and when can I finally meet you?

Dear future love, I'm so excited to celebrate love
With you alone here and with God above.
Please, please, please meet me so soon.
So we can finally dance under the moon.

I'm waiting Future Love.... I'm waiting....




And here's the draft. 😂 


Thursday, July 28, 2016

Mind Wandering at Wingstop


Written by: CieloAmethyst
July 28,2016
Thursday night


A lil bit long
Once in a while, I used to treat or date myself. Maybe at least once a week or sometimes just twice a month.
This time, I decided to drop by at Wingstop. I ordered a bucket of chicken that consists of five sour, salty, sweet and spicy super big wing parts. Plus a cup of iced coffee completed my night. 😍

Oh yes. It was "halimaw" / gluttony monster mode on once again.

I have to wait for fifteen minutes for my order so my mind started to wander and wonder in a while.

Just like waiting for the right love to come along, I have to be patient and just enjoy myself being alone.
Just be happy while waiting, no worries, no pressures, no doubts and just fill the heart with love and hope.

One of my friends asked me last time. How did I get used to it? She means I being alone, dating one self, eating on a resto all by myself,  walking endlessly around Eastwood, doesn't take lunch break  and being left alone at our office department.
And the answer just lies to her question. I'm used to it. Very very used to it.

Sometimes in wandering and being alone, we tend to get lost but at the end of the day, it will be our owb self that we will going to find. And happiness lies within.

So don't be scared and stop hearing and minding other people's nonsense side comments, "starings", etc.

We have our own life to live so just live with it to the fullest.
Having people around us is fun. But being alone does not automatically mean life is being lonely, boring and dull. It's just a matter of one's perspective. So keep going! Be alone, be fab, be happy! Grow up!


#diwawonders
#mindwandering

Tuesday, July 26, 2016

2:05 a.m.

July 26, 2016
Time check: 2:05 a.m.


Dear Future Love,

Out of nowhere, I decided to talk to you again.
It's been awhile since the last time I wrote for you. And I wanna poke you right now because I was busy writing for a blog post then you just popped out of my head.

Why?! Do you miss me? Are you longing for me that much that you were not able to sleep early tonight?

Oh well, thanks for the thoughts.

See you in two years! Yeah, I am claiming it. Not because someone red my palm and said that I will be able to meet the love of my life two years from now but simply because hope lives in my heart.

I don't believe in forever. But I do believe in God. And I know that He will never fail to write the best love story ever for me...for us.
He is a better writer than me that no matter what happens, I just have to put my trust in Him.

Keep safe, Future Love! Mamahalin mo pa ako. 😌
Gusto ko ng dalawang pusa at isang aso.

#igBlogging
#mema
#outofnowhere
#diwawonders

cieloamethyst.blogspot.com

Tuesday, July 19, 2016

Ang Paghihintay

"Dear Future Love"
July 10,2016

Dear Future Love,

Time check: 7:07 am

Kasalukuyan akong naghihintay sa mga co-volunteer ko.

Nandito ako sa Tayuman. Mag-isang nakatayo at matiyagang naghihintay sa kanila.

Sigurado akong darating sila kaya kahit matagal at kahit mainipin ako, naghihintay pa rin ako.

Katulad ng paghihintay ko sa'yo. Matagal oo. Pero siguradong-sigurado ako na darating ka.

Kaya chill lang tayo.

Ingat ka today. Keep safe. Mamahalin mo pa ako forever.

Yours,
Langit

P.s. Andito na sila! :)

Maaari Ngang...




Sa Totoo Lang
Isinulat ni CieloAmethyst
July 17, 2016

Sa totoo lang ay minahal naman niya ang babae.
Pero kasi napagod siya, natauhan, nangapa, nawalan ng pag-asa, tumigil sa pag-asa.

Pakiramdam niya ay mukhang hindi naman maibabalik ang pagmamahal na ibinuhos niya para dito. Kaya pinili na lamang niya ang humanap ng iba at maging mas masaya na lamang sa piling ng iba.
Sino ba siya para diktahan ang isipan at nararamdaman ng babaeng una niyang minahal?
Masyado itong maligalig sa pagtuklas ng sarili, sa pagmamahal sa sarili, sa paghahanap sa sarili. Kaya naman wala siyang karapatan upang hadlangan ito. Maaaring sa pagkakataon ngayon ay hindi pa handa ang babae na pumasok sa isang relasyon. O baka hindi naman talaga siya nito gusto. O baka may iba itong gusto.
Kahit pa nga ipinakita naman ng babae na interesado din ito sa kanya.
Baka kasi nagsawa lang din ang babae, naguluhan, tumigil na rin sa pagmamahal.

Maraming baka sakali, maraming haka-haka. Maraming bagay ang hindi siya sigurado. Patuloy siyang nangangapa kung ano ba talaga.
Hindi siya naglakas loob para linawin ang lahat. Natatakot kasi siyang marinig ang mga bagay na baka labis lang na makasakit sa kanya kaya mas pinili na lamang niya ang manahimik at patuloy na mangapa sa lahat ng sagot sa mga katanungan niya.

Nagdesisyon na lamang siya basta-basta na tigilan na ang babae. Dahil para sa kanya ay wala rin namang patutunguhan ang lahat.
Masaya naman kasi ang babae kahit wala siya sa eksena at sa buhay nito.
Wala na siyang pakialam sa tunay na niloloob ng babae.
Ang gusto nalang din niya ay sumaya sila pareho kahit pa sa magkahiwalay na landas.
Hanggang doon nalang talaga 'yon.

Sa totoo lang ay may mga pagsisisi rin siya. Pero baka rin kasi hindi lang talaga sila ang nakalaan para sa isa't isa.

Sunday, July 10, 2016

Kapalaran Sa Palad

Dear Future Love
Written by: CieloAmethyst
July 8, 2016



Guess what? Sobrang happy ko today!

Kanina habang nagmemeryenda kami sa mcdo with my officemates, someone approached us and told na marunong daw siya manghula.
He is old, English speaking at ang sabi pa niya marami na rin daw syang nahulaan na ka-work ko. So we tried. I gave him my left palm. Wala lang try lang. Actually, I was a bit scared. Kasi takot talaga ako sa hula. So medyo kinakabahan ako na naeexcite.

Lolo tried to guess first about my past. Pero medyo mali yung details niya.

And then he said that I am gonna meet you somewhere in my 27-28.
Ikaw na daw ang forever ko so I should not let you go.

Ang sabi pa niya, I will be doing good in business when I reach 47-51 years old and because of you.
We will be traveling the world. I so much love traveling!

Two girls daw ang magiging anak natin. Ha-ha.
Sabi pa niya, dapat daw tatlo talaga iyon but I let go of the past love kaya hindi natuloy yung una. I don't know what to think or feel that time.
Basta ineenjoy ko lang yung panghuhula niya.
And masaya naman ako.

At least, hindi naman pala ako magiging old maid. Haha. I still can find you, Future Love.

Medyo nagmamadali na kami kanina bumalik sa office kaya hindi natapos ang panghuhula niya sa akin. But then naitanong ko pa kung kelan kita makilala. And yun nga ang sabi niya, pag 27 na daw ako, we will be acquaintance but the romance will start when I will be 28. Nagbigay pa siya ng hint kung paano kita makilala. And that something I should keep in myself nalang. ;)
Hindi ko maiwasan ang kiligin at sumaya. Kasi nagkaroon ako ng pag-asa na makikilala pa pala kita.
Akala ko kasi noon, baka dumaan ka na at nalampasan mo na pala ako. Tapos hindi ka na ulit magpapakita. Yun pala, hindi pa tayo nagkakabungguang siko.
Excited na ako! You are really worth the wait!
See you soon!

Maaaring hindi magkakatotoo ang hula because everything depends on our hands. Tayo naman kasi talaga ang gumagawa ng sarili nating kapalaran.
But still I will put my faith in it. Mali na kung mali at baka ako lang din ang masaktan o madisappoint when this won't happen but it's okay.
This is my choice. Ang umasa, maniwala, magtiwala at kahit ang masaktan. To believe in my destiny, to believe in you, to believe in our love.
And may God guide us.

Dear Future Love, during this time na sinusulat ko ang blog post na ito, ano kaya ang ginagawa mo?
Are you with someone now? Na akala mo siya na ang forever mo?
Pwes wala kayong forever kasi nandito ako at hindi pa tayo magkasama.

Kung ako naman ang tatanungin mo, single ako ngayon. Matagal-tagal na rin actually.
But I enjoy my life right now. I do all the things I love. Alone but never lonely.
Ako kasi masaya naman ako na mag-isa.
Pero aaminin ko minsan nalulungkot ako kasi wala akong mapagkwentuhan ng mga pangyayari sa buhay ko. I am longing for someone who can talk to me overnight and even through out the day.
Yung makakapalitan ng knowledge and wisdom. Nakakamiss yung may ganung kausap.
Pero basta, hope lives in my heart.
And I will just wait for the right time for us to meet. Sabi nga ni Alma Moreno, dasal lang talaga.

At kapag nagkita at nagkakilala na tayo, I will let you read this. Tapos sabay tayong tatawa, mapapailing at kikiligin. Hindi na kita papakawalan. I wouldn't let my stupid pride and childishness to ruin our love. Kasi genuine yun eh so bakit ko sasayangin.

Sobrang amazing lang talaga ng tadhana. It will really make a way to meet two destined person at the right time, at the right place.
Sana mahalin mo ako.
Noon pa man, hindi na ako nag-set ng mataas na standards para sa taong mamahalin ko.
Ang gusto ko lang naman, kung gaano kita kamahal, ganoon mo rin ako kamahal at sana ay hindi ka magsawang mahalin ako even if I am at my worst na palaging madalas mangyari.
You know, flaws, edges, weaknesses, bad traits, weirdness. Marami ako nun eh.
Sana tanggapin mo pa rin ako ng buong-buo kahit alam ko sa sarili ko na hindi na ako buo kasi ilang beses ko nang naibigay ang puso ko sa mga maling tao. Kaya ayun, sobra siyang nadurog.
But don't worry, by the time I will meet you, all the pieces are already back and pasted into their proper place.
Magiging ready na ulit ako na ibigay lahat.
Kasi ganun naman talaga kapag nagmamahal hindi ba?
Kahit mali na at maging tanga. Na sinasabi pa ng iba diyan na huwag daw ibigay lahat at magtira sa sarili, still, mas nagiging masaya pa rin tayo kapag ibinubuhos natin lahat.
Ganun siguro ako.
Lahat kaya kong ibigay. Kasi wagas ako magmahal.

So paano ba yan? See you soon!
Magpakatino ka ha! Ayoko ng babaero, hindi loyal, sinungaling, ma-pride at mabisyo.
Talking about standards. Hahaha.

I love you, Future Love.

I am really so excited to see you. Kung alam mo lang, this blog post is just one of the few letters I wrote for you.
And I will still continue to write to you. Kahit pa sa mga pagkakataong magkasama na tayo, lagi pa rin kitang susulatan. Maumay ka sa dami ng love letters ko para sa'yo.
You will always be the hero in my every novel. You will be forever my inspiration. Kayo ng pamilyang bubuuin natin.
I want to travel with you soon. Sana mahilig ka rin sa bundok, sa beach, sa food trip, sa books, at sana lahat ng trip ko ay masakyan mo.
Please embrace all my weirdness, passion, dreams, craziness and of course me! I so love warm hugs!
Please hug me soon.

Ngayon pa lang, magpapasalamat na ako for loving me, for sticking with me, for waiting for me, for fighting the love with me.

See you in the future.

Love,
Your Orange Gurl

Tuesday, July 5, 2016

Wanderlost



 Nawawalang gala. (#wanderlost)

Name of Place: LUNETA PARK, MANILA, PHILIPPINES
Date: July 2, 2016
Time: 12:30 p.m.

I don't know what came into my mind to take a walk here in the middle of noontime below the scorching sun. Alone.
It's an advantage though because I've got to take more photos that has no photo bomber! 😂
Maybe subconsciously I really wanted to be alone. To think of nothing. To sit under the shade of a tree. To be surrounded by strangers, by passers by, by tourists, by photographers and just by myself.
Didn't care of the heat, just the thought of being alone made it just fine. So fine.
Staring, gazing, looking around, just all the eyes' did the work!
Then when boredom strikes, while taking a long and slow walk, the writer's blood stepped out.
So, hello notepad app!

Sometimes it's really a struggle to write a better one because yours truly wanted her works to have the heart.
Rather than writing to make the readers love it and be impressed about it, she then wrote a "thing" that made her own heart happy and contented. After all, she's the director of her own story.
Hopefully the one she wrote in the middle of nowhere, under the shade of a big umbrella got really some hearty content.

#mema #bloggingonIG #wanderlassy #wanderlust #diwawonders #diwawanders

Sunday, July 3, 2016

Nakakapagod


Isinulat ni: CieloAmethyst
July 3, 2016
6 am

Nakakapagod na.
Parang gusto mo nalang tumigil sa lahat ng bagay na ginagawa mo ngayon.
Parang gusto mo nalang magpakalayo-layo at magtago mula sa lahat ng bagay na nagpapahirap sa'yo.
Sa trabaho, sa sarili mo, sa kanya.
Gusto mo nalang mawala na parang bula.

Nakakalimutan mo na yata kung paano ang maging masaya.
Ang mahalin ang mga bagay na kinagisnan mo nang gawin.
Ang magkaroon ng magandang papanaw sa hinaharap
Ang mapuno ng pag-asa sa bawat paghihirap na pinagdadaanan,
Na balang araw, matatapos din ang lahat.
Nakakapagod rin pala ang maging masaya.
Nakakasawa at minsan ang pinakamabisang pantakas ay malugmok nang mag-isa.

Alam mo namang mali ang ganitong pag-iisip at hindi tayo dapat basta-basta sumusuko.
Pero nakakapagod na kasing talaga lalo pa at pakiramdam mo ay nag-iisa ka nalang.
Ang kawalan ng pag-asa ay para na ring pagiging talo sa laban ng buhay.
Ang pagsuko ay para na ring kawalan ng tiwala sa mga bagay na pinanindigan mo noon. Pero paano mo nga ba lalabanan ang sarili mong emosyon? Kung ito mismo ang lumalamon sa'yo ng buong-buo.
Kanino ka lalapit? Kanino ka magsasabi ng lahat ng pinagdaraanan mo ngayon?
Sa Kanya? Sa mga malalapit mong kaibigan? Sa pamilya? Sa hindi mo kakilala? Sa papel at panulat? O sa makabagong teknolohiya?

Pero maiisip natin na may mga sarili ring pinagdaraanan ang iba at nakikipaglaban rin sila sa sarili nilang mga problema.
Hanggang sa pipiliin mo nalang ang mapag-isa...

Nakakapagod.
Sobra nang nakakapagod.
Nakakapagod nang maging matatag, malakas, masaya.
Nakakapagod na ang lumaban.

Maaaring lahat talaga tayo ay dumadating ang kahinaan natin at nilalamon tayo ng buong-buo.
Na ang tanging magagawa mo nalang ay tumungo sa isang gilid, matulala, lumuha at pauli-ulit na sasabihin sa iyong sarili na, 'Ayoko na. Pagod na ako. Suko na ako.'

Ngunit sa kabila ng lahat ng kasalukuyan mong ipinaglalaban na kalungkutan, may isang katiting na bahagi ng puso mo ang magsasabing, 'Kaya pa! Walang sukuan.'

Pahinga lang ang katapat ng lahat ng ito at pagkatapos ay magpapatuloy kang muli.

Muli kang ngingiti na parang baliw at mapagtatanto mo na napagod ka lang talaga pero tuloy pa rin ang laban ng buhay at ang pagsuko ay hindi dapat isinasaalang-alang na pagpipilian.
Magiging masaya tayo ulit. Tiwala lang.

Friday, June 17, 2016

11:11 No More

  
Written by: CieloAmethyst 
(Ang sabaw na blog post.
Time check: 1:46 a.m.) 


You were my 11:11 before. You were all I ever wished for. But time flies as everything changes including you. 
Our happy yesterdays turned out into gloomy and empty days now. 
You are now gone. You are now living outside my life, living happily with someone else. 

Fuck shit.


I thought you were already "The One", but maybe I was wrong. 
I thought you were the one I prayed for, but maybe it was just a false hope after all. 

From the past, every time my clock ticks to 11:11 and I've got to catch it, I always make a wish. And it was none other than you. 
I close my eyes as I simply whisper, "Please let him be the one." That's what I always wished for. 
But then now, you are my 11:11 no more...

I then stopped for hoping, for wishing and even for searching. 
And just started to trust Him that everything will just fall into its proper place. That someone best will just come along. 

I knew that I fell hard but I also know that I could stand up again. 
This time being wiser is a necessity and will never do the same mistake all over again.

As 11:11 reached my clock and I was able to catch it, I just stared at it until it changed to 11:12. 
Nothing is permanent, nothing lasts forever. 
I stopped wishing as I stopped myself from loving a shit like you. 

Still, true love waits and that's not me and you.



(Ang sabaw di ba? Mema lang talaga.) 

Thursday, June 9, 2016

False Love~

“False Love”
Just a thought by: CieloAmethyst
June 8, 2016

I have just finished watching the film, “How To be Single”. And it
made me realized some things. So here it goes…
I have been single for more than a year now. One year and three months
to be exact. And for that more than a year that has passed by, I have
done so many things, meet new people, gone to several places, do some
things I really wanted to do from the beginning, challenges that I
have passed through and a lot more!
Just like Alice in the movie, I felt what she felt, I thought what she thought.
When you have been into a long term relationship, you will actually
depend on that guy or on your partner with many things.
Yes it’s true. Na para bang sa kanya nalang talaga iikot ang mundo mo.
That you can’t live without him. May mga simpleng bagay o gawain na
mag-eexist, na bagamat kaya mo namang gawin iyon mag-isa, ay ipapagawa
mo pa sa kanya, o di kaya naman ay hindi mo kakayaning gawin o
puntahan kung wala ang tulong niya.
Kung si Alice, hindi niya kayang i-unzipped yung zipper ng damit niya
sa likod, ako naman, hindi ko kaya ang magluto, hindi ko kaya ang
pumunta sa isang hindi kilalang lugar na hindi siya kasama. Hindi ko
rin kaya ang basta-basta na lang magdesisyon para sa sarili ko.
I would always ask for help for that guy. And all my thoughts, my
dreams, my hopes, he will always be included there. He would be this
kind of guy that I would want to spend the rest of my life with.
Marriage, having family, having a good future with him, all these
thoughts are always filling my mind.
It would always be “Ours” and no “Mine” alone.
Wala na sa isip ko kung ano nga ba talaga ang gusto ko para sa sarili
ko, kung ano nga ba ang pangarap ko para sa sarili ko. What are the
things that I should do for myself in order to be successful? What are
the Specific things that I must do so that I can grow up better?
Wala eh.
I never thought for these.
Basta ang alam ko lang, kailangan, may stable job ako, makaipon ng
pera para sa pangkasal, pagkakaroon ng sariling tahanan, and
eventually, building my own family. And that’s it! I’m complete.
So I literally build my world around him. Everything was just all
about him, about us, about our future together.

I have this so called bucket list. But I never had the guts to fulfill
any of it. Kasi nga nasa kanya ang mundo ko. And my bucket list just
concludes all the things that I want to do on my own. Pero wala akong
lakas ng loob para gawin ang lahat ng iyon.
I tried but I failed because I was discouraged.
So back to zero and my bucket list remained a dream forever.
Dito ko patotohanan ang sabi-sabing Walang forever. You’ll find out later.

It was freakin’ seven years. Yes, seven years of relationship with him.
In that seven long years, there were times that I have been wondering
how it feels to be single again.
But then being single scares me a lot. Naiisip ko na baka hindi ko
kakayanin. I don’t want to be alone. I don’t want that man I love the
most to leave me alone. Kasi para ko na ring pinatay ang sarili ko, at
pinatigil sa pag-ikot ang mundo ko.
I can die instantly when that thing happens.

And it happened.

He broke up with me because he didn’t love me anymore. He already
loves somebody else and he was so much willing to throw all the good
and bad times that we’ve been together for seven fucking years. Hindi
na raw siya masaya. Shit ‘di ba? He’s a total shit.
Ako naman ‘to si tanga, nagmakaawa nang bonggang-bongga.
I tried to hold on tight even though my hands were already too much
bleeding. I just don’t care. All I want was just us to be still
together. Na willing akong magpakatanga pa nang magpakatanga. Na dapat
kami pa rin kahit hindi na niya ako mahal. Na kami pa rin dapat kahit
may iba na siya. Na gagawin ko ang lahat para lang bumalik ang
pagmamahal niya sa akin.
Tinatapon ko na ang sarili ko that time just to be with him forever.
Kasi nga hindi ko kaya, hindi ko kakayanin. Even suicide came into my
mind.

Totoo pala ‘yon ano? That you can literally feel that your heart is
breaking. You can actually feel that it was very hard to breath and
you can’t stop yourself from screaming and crying. Yes it was all
true.
I’m a living proof to testify it.
My worst problem during that time was that I can only do the weeping
in a silent way. I can’t scream literally. Iyak lang ako nang iyak
nang walang tunog. I don’t want anybody to hear me. At mas masakit
pala ‘yon kasi hindi mo talaga mailabas yung nilalaman ng loob mo.
All my hopes and dreams with him were burned and turned into ashes.  I
came to finally realized that those were just false love and broken
promises.
But then a big thanks to that heartbreaking moment of my life because
I started to build myself. I was finally able to step out of my so
called comfort box. I finally had the urge, the guts, the courage to
do the things I really wanted to do before.
The first on the list is to do volunteer works.
I wanted to help less fortunate people in my own little ways.
Pinangarap ko pa nga noon na maging red cross volunteer. Hindi lang
kinaya ng time because of my work.
So I started volunteering one fine Saturday. I went all by myself
bringing just the courage in my heart to meet new people, to go to a
place which I haven’t been to, and to fulfill what I wanted to do for
that day.
Happiness. Blessed.
This was what I felt when the sun went down that fine Saturday.
Yes it was an amazing thing and all I can to myself was, “Good job,
Cielo. Good job. This is just the start.”
And that volunteering works followed, weekend by weekend to different
organizations.
I was happy helping children. Maybe being a teacher was my hidden
dream. I just really love teaching kids, sharing stories with them and
just being with them! I would always love to hear stories from them.
They were just so innocent that me myself would always wanted to go
back during those times when heartbreak was just the malfunctioning of
our toys.

Then the plot twist came.
Just like Alice in the movie again, we met a new guy, new guys perhaps.
I started to mingle with new people and special guys would stand up.

I thought that time that I already have moved on because I was
starting to get along well with this guy.
Yes, I then chose to entertain just one guy.

My ex then tried to win me back but I said no. Everything between us
was all over.
And I just focused on this new guy.

I thought I would be happier now because I am much wiser and bolder.
I was blinded by the idea of being in love again.

But thanks to my new set of friends that I was able to realize that
there’s still a lot of things to do before settling down again into a
new relationship.

I then became a wander lust.  Travelling has been running in my blood
since since. Hindi ko lang nabibigyang pansin due to several reasons.
I then travelled to different places, hiked several mountains with
friends and even strangers and felt that it was the life that I
wanted.
Being in the relationship was on the least now. So I set aside this
‘new guy’, telling him that I wasn’t ready yet. I kept myself busy
doing all the things I wanted to do and going to places where I want
to, meeting new people and all.
I totally forgot my so called  hashtag relationship goal with him. I
thought that he really loves me and he will just patiently wait for me
to be ready after I am done doing all the stuffs that I want and love.
And I was wrong again.
We then built a long gap.  He would always tell me that he’s busy. So was I!
I was so busy finding myself and realizing if he is really the one for
me. Of course I like him! I wouldn’t let him enter my life if it was
not. Those kilig moments with him, it all made me happy that I thought
that I really already love him but I just too damn scared to confess
and let him know my feelings.
Ang gulo ko, ano po? Yeah, magulo talaga ako. There were times, I
don’t understand myself too.

There’s this little thing inside me, telling me that he’s not the one
and I kept on ignoring that thought. This little shitty thing kept on
saying to me that I really don’t like nor love him, that I was just
enjoying his company and the thought that he likes me.
Na meron pa palang ibang tao na pwedeng magkagusto sa akin maliban sa
ex ko. Na siguro nga, takot talaga akong mag-isa that’s why I am not
letting go of his hands. Ewan ko. Sabi ko nga sa inyo, baliw talaga
ako.
But another twisted plot happened.
He never really liked me at all and it was a false love. So that
little shitty thing was right all along. Malakas talaga ang instinct
nating mga babae. I just foolishly chose to ignore it.
Palabas lang pala ang lahat ng iyon. At natapos ang palabas na iyon
when I found out that he is already going out with someone else.
I was butt hurt of course. All along, I thought we were fine. Yun
pala, akala ko lang iyon.

After grieving for a week, I got over him. I finally realized that I
don’t need a man to be totally happy.  I stopped seeing other man nor
searching for the one.
This is my life and alone I can be what I want. This is my own choice.
I can be miserable for all I want all simply just to be happy and
enjoy my life.
At least now, there’s a clear path where I wanted to go. And there’s
this list, what I really wanted to do, to go, to try, to challenge
myself.
Everything is a choice and I choose to be single for now.
The right one will just come along especially when I am whole again.

Thumbs up for this movie.


There’s no such thing as forever. Just like love, forever is just an
idea. And my idea about it is that, it doesn’t exist.
Bitter na kung bitter. But that’s what I strongly believe.
People nowadays are comparing forever to love. Kapag may jowa ka, may
forever. Kapag naman break na kayo, walang forever.
On the other hand, maybe there is really forever. And there is forever
in changes.
Maaaring ngayon, masaya ka pero darating din ang pagkakataon na
magiging malungkot ka.
Maaring ngayon nag-iisa ka, pero dahil walang forever, baka bukas
makalawa, may kasama ka na.

:)

~CieloAmethyst