Day 2/30:
#𝗡𝗮𝗻𝗼𝘄𝗿𝗶𝗺𝗼𝗯𝘆8𝗟𝗲𝘁𝘁𝗲𝗿𝘀 #𝗡𝗮𝗻𝗼8𝗟 #𝗡𝗼𝘃𝗲𝗹𝗹𝗮𝗖𝗵𝗮𝗹𝗹𝗲𝗻𝗴𝗲8𝗟
Finding Emhara: Unsent Letters For My Love
Chapter
2 – Unsent Letter # 2
(A Letter
For Myself)
To my
dearest Emhara,
Ito ang
kwento ng buhay mo.
You were
born on the summer of 1980. Grace and Robert were so happy having you. Ikaw ang
nagpatatag ng kanilang pagsasama na unti-unti nang nagkakalamat. Matagal ka
nilang hinintay na dumating sa kanilang buhay. By God’s miracle, you came to
them just in the perfect time.
Ikaw ang
kanilang Unica Hija at hindi ka na nasundan pa dahil sa mahinang kalusugan ng
iyong ina. Hindi na niya kakayanin pa ang magkaroon pa muli ng supling.
You had
a perfect childhood as you thought.
May
maayos na trabaho ang iyong ama kaya naman lahat ng pangangailangan mo at pati
na rin ang iba mong mga luho noon ay nasuportahan niya.
Ngunit
pinalaki kang maayos ng iyong mga magulang. Hindi ka lumaking nakadepende ang mundo sa mga
materyal na bagay. Namana mo sa iyong ama ang pagiging masinop sa iyong mga gamit.
At
namana mo naman sa iyong ina ang pagiging sentimental. Mas importante sa’yo ang
mga oras na kumpleto kayo, namamasyal, kumakain sa labas, nagsisimba tuwing araw
ng Linggo at pumupunta sa iba’t ibang lugar.
You had
a gift of a photographic memory.
Your
youngest core memory that you can still remember was when you were about two
years old. Naglalakad ka papunta sa iyong ina at may dala-dala kang maliit na
bulaklak na pinitas mo sa bakuran ng inyong kapitbahay. Binigay mo iyon sa iyong
ina at inilagay niya iyon sa isang scrapbook.
Childhood
life has been an easy one for you.
Your
father provided everything while your mom has been your daily companion, first
ever teacher, disciplinarian, best friend and mortal enemy in one.
You
couldn’t ask for more.
It was a
perfect childhood.
A
perfect life indeed.
Or so
you thought…
Few years
later, you would know that life is not only about butterflies and flowers.
There were also thorns and fires.
At ikukwento
ko sa’yo ‘yon sa mga susunod na liham.
I am always
here for you (because no one could ever be),
Emhara.
No comments:
Post a Comment