Bakit Kaya?

May 28, 2019

Bakit kaya sa tuwing iniiwan tayo ng mga mahal natin upang ipagpalit sa iba ay dumadating tayo sa punto na sarili natin ang ating sinisisi?

Ano ba'ng mali ang nagawa ko?

Saan ba ako nagkulang?

May nasabi ba ako?

Pangit ba ako?

Kapalit-palit ba ako?

May hindi ba ako nagawa?

Bakit kaya pilit nating inaalam kung ano ang mali, kung ano ang dahilan kung bakit tayo iniiwan?

Pero kapag nalaman naman natin ang sagot ay wala pa rin namang nababago.

Iniwan pa rin tayo.

Ipinagpalit pa rin tayo.

Paraan nga ba natin ito upang makausad na tayo sa buhay at matuto sa mga naging pagkakamali ng kahapon?

O trip lang talaga nating mas saktan pa ang mga sarili natin sa lahat ng mga negatibong isipin na ating ibinabalot sa buong pagkatao natin?

Siguro nga may mga mali tayong nagawa, o may mga hindi tayo nagawa para tayo iwan.

Pero kahit kailan ay hindi naging sapat na dahilan iyon upang iwan tayo.

Walang mali sa atin. Sadyang sa mga nang-iwan, hindi lang sila nakuntento, hindi tayo natanggap o mas pinili lang talaga nila ang ibang tao, bagay o pagkakataon kesa sa atin.

Desisyon nila iyon. Pinanindigan lang nila.

Kaya sa'yo, sa akin, sa ating lahat na iniwan, hayaan at tanggapin na lang.

Darating din ang tamang tao para sa atin.

Na kahit kailan

ay hindi hahanap ng dahilan

 para tayo ay iwan.